Buğdaygiller familyasından olan yulaf, bol nişastalı taneleri (tohumları) için yetiştirilen, 50-150 cm boyunda yıllık otsu bir tahıl bitkisidir. Önceleri sadece hayvan yemi olarak kullanılan yulaf, daha sonra insan beslenmesinde de önemli rol oynamıştır.
Yulafın dünyaya, yabanıl olarak yetiştiği Asya’nın batısı ile Avrupa’nın doğusu arasında kalan bölgelerden yayıldığı düşünülüyor.
Yabanıl yulaflardan türeyerek günümüze ulaşmış kültür yulafları içinde en çok yetiştirilen türü olan ‘Avena Sativa’, serin iklim tahılıdır. Türkiye’de yetiştiriciliği İç Anadolu, Marmara ve Akdeniz bölgelerinde yapılır.
Yulafın ayrıca beyaz, siyah, sarı, kırmızı ya da boz tohumlu, kısa ya da uzun saplı pek çok çeşidi vardır. Bunlar, değişik iklim ve toprak koşullarına uygun olarak geliştirilmiştir.
| Besin Değeri | 100 gramda |
|---|---|
| Kalori | 351 kcal |
| Karbonhidrat | 57.3 g |
| Lif | 12.2 g |
| Protein | 11.3 g |
| Yağ | 5.8 g |
| Kolesterol | 0.0 mg |
| A Vitamini | 0.0 IU |
| C Vitamini | 0.0 mg |
| Potasyum | 468.0 mg |
| Kalsiyum | 72.0 mg |
| Demir | 5.9 mg |
Yulaf, farklı işlenme şekillerine göre çeşitli formlarda bulunur:
Yulaf kepeği: İşlenen yulafın tanesinin ilk kısmıdır. Dış kabuğun öğütülmesi ile elde edilir.
Sindirimi zor, kalorisi oldukça düşük ve pişirmesi kolaydır. Genellikle taze meyvelerle hazırlanan içeceklere (smoothie, ing.) ilave edilip tüketilir.
Kabuğu çıkarılmış yulaf taneleri: Yulafın dış kabuğunun çıkarılması ile elde edilen tane şeklindeki halidir. Kalın bir pirinç tanesine benzer.
Kesilmiş yulaf (İrlanda yulafı): Kabuğu çıkarılmış tane halindeki yulafın çelik bıçak yardımıyla iki veya üç parçaya kesilmesi ile elde edilen halidir.
İskoç yulafı: Kesilmiş yulafların daha ince öğütülmüş halidir.
Yulaf ezmesi: Kabuğu çıkarılmış yulafların buharda pişirilip ezilmesi ve yassı hale getirilmesinden sonra kurutulması ile elde edilen halidir.
Yulaf unu: Kabuğu çıkarılmış yulaf tanelerinin öğütülmüş halidir. Kesilmiş yulaftan veya İskoç yulafından da elde edilebilir.
Bİ’ TARİF
